Chrisje droomt vaak weg

Op de laatste dag van oktober is het Halloween, een feest maar wel eentje om van te griezelen, tenminste dat wordt verwacht als je al die spinnen, heksen, ketels met drankjes en allerhande zwarte katten en wat je nog allemaal te zien krijgt ! Mijn zwarte heks met bezem en alles staat al een maand op de kast, ik hou ervan om die te zetten maar veel meer doe ik er niet aan, wel heb ik een stenen pompoen waarin ik een theelichtje kan zetten, dat ga ik nog doen maar veel verder gaat het ook niet bij mij. En die heks, wel die zag ik wel graag en heb ik dan ook aangekocht, om nu het huis te versieren, neen, dat doe ik nooit, heel zeker niet.  'k Hou niet van die sfeer die er omheen hangt, en ja, het kan leuk zijn om op verrassingstocht te gaan of een wandeling te doen tijdens de nacht en wat te griezelen, heel aangenaam als je jong bent maar voor mij, neen, het hoeft echt niet ! Hoe is dat eigenlijk ontstaan, het is natuurlijk weer maar eens overgewaaid uit Amerika, eens kij

Het is maandag en dat laat zich wel even voelen, zo denk ik toch tenminste.  Zijn jullie klokken al gelijk gezet met de juiste tijd, ik weet het zo nog niet, ik vermoed dat er hier of daar nog wel eentje is die niet is aangepast !  Zo heb ik nog maar een aantal maanden geleden een nieuwe polshorloge gekocht, kwestie van eens wat degelijk in huis te hebben.  Zo kan je je niet vergissen wanneer je eens op tijd en stond de bus moet hebben,al valt dat niet zo vaak voor dan je denkt, moet ik zeggen.  Die horloge draag ik niet bij mijn dagelijkse bezigheden, wel als we ergens naartoe trekken, dan wissel ik van horloge. En denk nu niet dat het iets speciaal is, neen, alleen een deugdelijke horloge om mee verder te doen.  Had je dan geen goede horloge ?!  Welja, ik had er wel, zelfs een gouden horloge met ook een gouden armband maar die levert geen goede diensten meer.  En ik heb er nog een andere gouden, met een stalen armband eraan en ook die werkt nog wel goed moet ik zeggen . . . ma

Als dessert stond er verschillende malen een chocoladefontein, de ene keer bruine chocolade en de andere keer dan weer witte, maar ook andere dingen waren er te vinden, je moest maar enkele stappen doen en uit je ogen kijken, kiezen en meenemen naar je tafel. Hier zie je nog een ander gedeelte van de binnenkant van de schelp, het is het gedeelte waar ook de ruimte is van de bar en waar optredens werden gedaan.  Hier is het wat rustiger om te zitten maar je hoort wel alles wat er in het andere gedeelte wordt gezegd en gedaan. Dit is dan de bovenzijde van "de schelp", het is eigenlijk wel een mooi gebouw, er is heel goed nagedacht over waar, wat en hoe alles er moest uit zien, een staaltje van hoe het ook wel kan. We waren hier aan het wandelen om naar het uitkijkpunt te gaan over de duinen aan Playa del Inglès, of kwamen we toen reeds terug van daaruit ?! Een ijsje mocht ook niet ontbreken, ik nam er geen maar hield die wel van mijn ventje in mi

Hou er dus rekening mee dat we de klok wel even verzetten : 3.00 u wordt 2.00 u.  En dat geeft ons een uurtje meer de tijd om te slapen of tenminste om te rusten. Zelf ga ik vermoedelijk wat langer naar tv kijken en daarna zien we wel, als ik moe ben dan trek ik vast en zeker mijn bed in.  Of ik de volgende dagen even goed ga uitgeslapen zijn als de vorige dagen . . . dat valt nog af te wachten ?!

Heel veel vertellen over ons verblijf aldaar ga ik vast en zeker niet doen maar vooral wat beelden laten zien en er wat bij vertellen ook, dat moet kunnen. Zo kwamen we op onze eerste dagen in het hotel daar toch ook al bekenden tegen die we de voorbije jaren ergens wel hadden ontmoet, allemaal kennissen van op vakantie.  En dat ontlokte iemand dan ook de opmerking : "Dat komt ervan al je zo vaak met vakantie gaat !"  Ja, dat is inderdaad waar, als je niet buiten komt of naar het buitenland gaat, dan is de kans klein dat je diezelfde mensen ontmoet, nu hebben we overal zowat een aantal bekenden en het is telkens een blij weerzien moet ik zeggen. Maar nu gaat het over de voorbije vakantie, hier volgen dus de beelden . . .  De eerste stap buiten het hotel deden we in de richting van deze vuurtoren, de Faro van Maspalomas.  We zijn hier een twintigtal jaren geleden nog eens geweest maar toen zag het er gans anders uit, er was gewoon nog niks in deze omgeving . . .